تحليل اعصاب مرتبط با پروتئین میتوکندری به نام Enoyl CoA Reductase CoA نوعی اختلال نادر است که با اختلال حرکتی پیشرونده در دوران کودکی و آتروفی بینایی مشخص ميشود. اگرچه به نظر نمی رسد كه MEPAN تجمع آهن مغز را به همراه داشته باشد ، اما هم علائم و هم مناطق درگير مغز با NBIA همخوانى دارد. به همین دليل، تیم NBIAcure كه در کشف ژن نقش داشت، همچنان به این بيمارى “شبيه به NBIA” توجه دارد.
مپان در افرادى با اصالت یهودی اشکنازی شیوع بیشتری دارد. با این حال ، در افراد دیگر قومیت ها نیز توصیف شده است.
علائم
علائم اختلال حرکتی MEPAN معمولاً در دوران کودکی قبل از 7 سالگی ظاهر می شود . با گذشت زمان ، برخی از افراد برای جابجایی به واکر یا صندلی چرخدار نياز دارند. دیگران ممکن است هرگز راه رفتن را یاد نگیرند.
کاهش بینایی به طور معمول از کودکی آغاز می شود و می تواند در بزرگسالی منجر به کوری شود..
در حال حاضر فقط 13 نفر مبتلا به MEPAN شناخته شده اند ، بنابراین طیف كامل علائم و روند اين اختلال هنوز مشخص نشده است.
علائم شایع
- دیس آرتریا (بیان ضعیف یا اختلال در گفتار) مشکلات گفتاری پیشرونده. درک آن گفتار ميتواند توسط آشنایان و افراد دیگر جامعه دشوار شود. معمولاً افراد نزدیک به افراد مبتلا به MEPAN یاد گرفته اند بهتر گفتار آنها را درک کنند.
- حرکات غیر ارادی ، به طور معمول بین 15 ماهگى الى5 سالگی شروع می شود.
- دیستونی (انقباض عضلانی و اسپاسم غیر ارادی) شایعترین علامت است.
- کُرره و / یا آتاکسی نیز ممکن است رخ دهد.
یافته های چشم
- آتروفی عصب بينايى (تحليل عصب بينايى كه چشم را به مغز متصل می کند). به عنوان کاهش قدرت بینایی در دوران کودکی آشکار می شود. در برخی از افراد می تواند منجر به نابینایی عملکردی در بزرگسالی شود.
- نیستاگموس (حرکات چشم چرخان) نیز دیده می شود.
عقل شناختی اغلب (اما نه همیشه) حفظ می شود.
تشخیص
یافته های MRI
روشنايى Hyperintesity در تصاوير MRI-T2 (لکه های روشن) دو طرفه در یک یا چند ساختار از گانگلیون های پایه (به عنوان مثال، كاداته، پوتامن یا پالیدوم) که در حين شروع دیستونی مشخص است.
در صورت تأیید دو تغییر در ژن MECR ، تشخیص آزمایش ژنتیکی MEPAN تأیید می شود.
اگر هیچ تغییر ژنی پيدا نشود یا تنها یک تغییر ژن از طریق تجزیه و تحلیل سكانس ژن MECR پیدا شود ، می توان تجزیه و تحلیل حذف / تکثیر را در نظر گرفت. با این حال ، تا به امروز هیچ حذف ژنی اگزونیک یا کل ژن گزارش نشده است.
از آنجایی که MEPAN هنوز یک تشخیص نسبتاً جدید و نادر است ، به احتمال زیاد آزمایش ممکن است با گذشت زمان تغییر کند و علائم MEPAN در سالهای آینده بهتر شناخته شده و قابل شناسایی باشد.
درمان
هیچ درمان استانداردى برای MEPAN وجود ندارد. تیمی از متخصصان پزشکی درمان هایی را براساس علائم حاضر توصیه می کنند.
ارزیابی میزان بیماری
- معاينه چشم برای ارزیابی آتروفی بینایی و قدرت بینایی
- معاینه اعصاب برای دیستونی
- معاینه اعصاب روانشناختی برای ارزیابی عملکرد شناختی
- ارزیابی برای فیزیوتراپی ، کاردرمانی و / یا گفتاردرمانی
- مشاوره ژنتیک پزشکی
درمان
- در موارد کاهش قدرت بینایی می توان از وسایل کمک بصری و برای حفظ دامنه حرکتی می توان از فیزیوتراپی استفاده کرد.
- کمک های ویژه ای مانند بریس ، واکر و صندلی چرخدار می توانند تحرک را حفظ یا بهبود بخشند.
- گفتاردرمانی ، در صورت وجود دیسآرتریای گفتاری ، و ارزیابی براى استفاده از دستگاه های ارتباطی تقویت کننده
دارو
دارو هـاى ضد کولینرژیک به مانند باکلوفن و بنزودیازپین ها می توانند دیستونی را تسکین دهند ،
- داروهاى آنتی کولینرژیک بر روی محل اتصال عصبی عضلانی عمل می کنند ، اما می توانند اثرات نامطلوبی بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) داشته باشند.
- باكلوفن كه روی گیرنده های GABA-B كار می كند و به عنوان یك دپروسور در سيستم اعصاب مركزى CNS و شل كننده عضلات اسكلتی عمل می كند، می تواند از طریق پمپ نخاعی یا به صورت سیستمی تجویز شود. بنزودیازپین ها که آگونیست های GABA-A هستند ، می توانند تون عضلانی را کاهش دهند و دیستونی را تسکین دهند. با این حال ، آنها نیز باعث آرامش خواب می شوند.
در حالی که برخی از بیماران مبتلا به دیستونی شدید تحت درمان DBS قرار می گیرند ، تجربه استفاده از اين گونه درمان در بيماران MEPAN محدود است و تا کنون هیچ گزارشی از افراد مبتلا به این اختلال تحت درمان با DBS گزارش نشده است. علاوه بر این ، به دلیل وجود صدمات گانگلیون پایه ، DBS ممکن است برای بسیاری از افراد مبتلا به MEPAN مناسب نباشد.
نظارت طولانی مدت
- معاینات سالانه چشم
- معاينه سالانه اعصاب برای تعیین نیاز به درمان اضافی، از جمله گفتاردرمانی
پیشرفت
مشخص نیست که MEPAN چه تاثیری بر طول عمر دارد. دو تا از قدیمی ترین بيمارها در سنين 40 و 50 سالگی هستند.
علت
ژن تغییر یافته MECR که به صورت اتوزومال مغلوب به ارث می رسد، علت MEPAN است. “اتوزومال” به این واقعیت اشاره دارد که ژن MECR در کروموزوم 1 که یکی از اتوزومها است (جفتهای کروموزوم 1-22) واقع شده است. “مغلوب” به این واقعیت اشاره دارد که تغییر ژن باید در هر دو نسخه از ژن MECR وجود داشته باشد تا فرد دارای MEPAN باشد.
MECR تنها ژن شناخته شده ای است که باعث ایجاد MEPAN می شود. MECR پروتئینی يا آنزيمى بنام میتوکندری ترانس 2-انوئل-کوآنزیم A-ردوکتاز را رمزگذاری می کند که برای آخرین مرحله در سنتز اسیدهای چرب میتوکندری ، پروتئین حامل ترانس 2-انوئیل-اسیل را به acyl-ACP تبديل مى كند. MECR همچنین به عنوان پیش ساز سنتز لیپوئیک اسید عمل می کند که به عنوان یک كوفاکتور برای آنزیم های كليدى زنجیره تنفسی عمل می کند. بنابراین ، کاهش فعالیت MECR پردازش و ترجمه RNA میتوکندری و همچنین مونتاژ کمپلکس تنفسی را کاهش می دهد.
اگر فردی فقط یک تغییر ژن MECR داشته باشد ، برای MEPAN “ناقل” نامیده می شود. ناقلین مشکلات سلامتی مرتبط با آن تغییر ژن ندارند و اغلب نمی دانند که دارای یک تغییر ژن مغلوب هستند. با این حال، اگر دو ناقل MEPAN یک فرزند با هم داشته باشند، احتمال 25٪ براى داشتن فرزند مبتلا به MEPAN وجود دارد ، 50٪ احتمال اینکه کودک مانند پدر و مادرش ناقل باشد و 25٪ کودک احتمال دارد ژن تغيير نيافته MEPAN را داشته باشد و نه MEPAN داشته و نه ناقل باشد.
برای اطلاعات بیشتر: www.nbiacure.org و https://www.mepan.org
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5142118